Trump, Αμυντικές Δαπάνες του ΝΑΤΟ

 Οι ασυνεπείς σύμμαχοι και η συνεπέστατη Ελλάδα (Μέρος 3) 

Γράφει ο Κωνσταντίνος Γαλιώτος

ΣΥΝΔΕΣΗ ΜΕ ΤΑ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ ΤΗΣ ΣΕΙΡΑΣ

1. Άρθρο 382 (νέα αρίθμηση), Μέρος 1.

(σύνδεση: https://vrilissiotikanea.blogspot.com/2025/02/trump.html#more)

2. Άρθρο 383 (νέα αρίθμηση), Μέρος 2.

https://vrilissiotikanea.blogspot.com/2025/03/trump-2-12.html

 

II. ΕΜΒΟΛΙΜΟ ΤΜΗΜΑ ΤΗΣ ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑΣ ΜΕ ΣΚΟΠΟ ΤΗ

ΣΥΝΔΕΣΗ ΤΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΕΟΡΤΑΣΤΙΚΗ ΕΠΕΤΕΙΟ

ΤΗΣ 25^ης ΜΑΡΤΙΟΥ (ΕΘΝΙΚΟ-ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ 1821 ΚΑΙ TON ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ)

 

II.1  Το έφεραν οι περιστάσεις, οι συμπτώσεις και οι συγκυρίες ώστε η παρούσα αλληλουχία των άρθρων της οποίας το πολυθεματικό περιεχόμενο άπτεται της Εθνικής Άμυνας και της Εθνικής Ασφάλειας (στο ευρύτερο πλαίσιο της Νατοϊκής και της Ευρωπαϊκής Άμυνας & Ασφάλειας) να συμπορεύεται χρονικά με την επικαιρότητα.

Δηλαδή να συντρέχει με το διπλό εορταστικό και επετειακό déjà vu της 25^ης Μαρτίου του 1821 στο οποίο αφιερώνεται το παρόν εμβόλιμο τμήμα της αρθρογραφίας ως ένα επετειακό γραπτό και ταπεινό εκ βαθέων (de profundis) αφήγημα.

II.2  Η παρώθηση και η παρότρυνση για αυτήν την ενέργεια αποδίδονται στην προσπάθεια για τη σύζευξη και την όσμωση δυο δεοντολογικών, ηθικών και αξιακών αρχών που είναι οι ακόλουθες:

II.2.1  Πρώτον, η απότιση φόρου τιμής και ευγνωμοσύνης στον Πατριωτισμό του Υπέρ Πατρίδος αγώνα των Ηρώων  του 1821 όπως αυτό επιβάλλεται να γίνεται και να δημοσιοποιείται σύμφωνα με το απόφθεγμα «ἀνδρῶν ἀγαθῶν ἔργῳ γενομένων ἔργῳ καὶ δηλοῦσθαι τὰς τιμάς (προς άνδρας, οι οποίοι δι' έργων εδείχθησαν γενναίοι, να εκδηλούνται και αι τιμαί δι' έργων), Θουκυδίδης, Περικλέους Επιτάφιος».

Πρόκειται για προσφορά τιμών στους ήρωες του ΄21 οι οποίοι ως συνεχιστές του αέναου Πατριωτισμού του Γένους των Ελλήνων τήρησαν με ευλάβεια την επιταγή «μητρός τε καὶ πατρὸς καὶ τῶν ἄλλων προγόνων ἀπάντων τιμιώτερόν ἐστιν ἡ Πατρὶς καὶ σεμνότερον καὶ ἁγιώτερον καὶ ἐν μείζονι μοίρᾳ καὶ παρὰ θεοῖς καὶ παρ᾿ ἀνθρώποις τοῖς νοῦν ἔχουσι  (από τη μητέρα και τον πατέρα και όλους τους άλλους προγόνους, η πατρίδα είναι πράγμα πολυτιμότερο και σεβαστότερο και αγιότερο και ανώτερο και κατά τη γνώμη των θεών και κατά τη γνώμη των ανθρώπων που έχουν φρόνηση), Πλάτωνος, Κρίτων».

Δεν απαιτείται να διαθέτει κανείς σπουδαίο Δείκτη Νοημοσύνης και ούτε να κοσμείται από βαρύγδουπους τίτλους των πάσης φύσεως ακαδημαϊκών βαθμίδων για να παραδεχθεί το αυτονόητο.

Ότι δηλαδή χωρίς τον άθλο αυτών των γενναιόψυχων προγόνων μας το Ελληνικό Κράτος – Έθνος ως οντότητα δεν θα υπήρχε.

Χωρίς αυτούς τους ήρωες εμείς οι σημερινοί υπήκοοι της Ελλάδας (όπως και οι αδελφοί Κύπριοι καθώς και ο Απόδημοι Έλληνες) δεν θα ήμασταν τίποτε άλλο παρά υπήκοοι δεύτερης κατηγορίας κάποιας επαρχίας της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και, ίσως, η γλώσσα την οποία θα μιλούσαμε να μην ήταν η Ελληνική.

Χωρίς αυτούς τους σπουδαίους και ανδρείους προγόνους θα είχε διακοπεί η ιστορική συνέχεια του Ελληνισμού από το χθες στο σήμερα και επέκεινα στο αύριο.

Στο σημείο αυτό πρέπει να επισημανθεί ότι το υψιπετές και νικηφόρο εγχείρημα των Αγωνιστών του 1821 βρήκε ευήκοον ους και έλαβε πολυσχιδή βοήθεια από τις τότε Τρείς  Προστάτιδες Δυνάμεις (Αγγλία, Γαλλία, Ρωσία) παράλληλα με την ηθική, την υλική και την έμπρακτη συναγωνιστική υποστήριξη που προσφέρθηκαν από το πολιτικό, το ιδεολογικό και το λογοτεχνικό Κίνημα των Φιλελλήνων.

Μια ακόμη ad hoc παρατήρηση που επίσης αξίζει να επισημανθεί είναι ότι το Εθνικό Έπος του 1821 αποτελεί το τρίτο σε χρονική σειρά Ιστορικό Ορόσημο Οικουμενικής Εμβέλειας μετά την  Αμερικανική Επανάσταση (1776, Διακήρυξη Ανεξαρτησίας) και λίγο αργότερα τη Γαλλική Επανάσταση του 1789.

 II.2.2  Δεύτερον, η εκδήλωση του δέοντος σεβασμού στα Θεία του Ελληνικού Λαού και στα Όσια των Αγωνιστών του 1821 των οποίων το Ιδεώδες, το Ιδανικό και το Όραμα που τους καθοδήγησε, τους εμψύχωσε, τους έδωσε τη ψυχική δύναμη, το θάρρος, το κουράγιο  και την τόνωση  για να πετύχουν την Εποποιία του 1821 δεν ήταν άλλο παρά η «Πίστη» και η «Θρησκευτική Συνείδηση».

Τρόπον τινά το δίδυμο της Πίστης και της Θρησκευτικής Συνείδησης ήταν η  «vis vitalis (ζωογόνος δύναμη)» της Εθνικο-απελευθερωτικής  Επανάστασης και της βιωσιμότητας αυτής μέχρι την ίδρυση του Πρώτου Ελληνικού Κράτους και επέκεινα καθ΄ όλες τις κρίσιμες ιστορικές υποπεριόδους του Εθνικού Βίου μέχρι σήμερα.

Η Πίστη και η Θρησκευτική Συνείδηση των Ηρώων του 1821 είναι αυτές τούτες οι ίδιες, δηλαδή ταυτίζονται, με την Πίστη και τη Θρησκευτική Συνείδηση της συντριπτικής πλειοψηφίας του Ελληνικού Λαού στο πλαίσιο της Θρησκείας  της Aνατολικής Oρθόδοξης Eκκλησίας του Xριστού σύμφωνα με το in vivo Σύνταγμα της Ελλάδας (του 1975 με τις τέσσερις αναθεωρήσεις  1986, 2001, 2008 και 2019). 

Είναι η Πίστη και η Θρησκευτική Συνείδηση στο όνομα των οποίων, εμμέσως πλην όμως σαφώς, έχει  καταρτιστεί και έχει επικυρωθεί το Σύνταγμα της Ελλάδας με τη φράση – κλειδί «Εις το όνομα της Αγίας και Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος».

Είναι η Πίστη και η Θρησκευτική Συνείδηση όπως αυτές περιγράφονται στο Άρθρο 3 (παρ.1, 2 και 3) και οριοθετούνται στο Άρθρο 13 (παρ.1,2,3,4 και 5) του Συντάγματος της Ελλάδας.

Επειδή «le mieux est l’ennemi du bien (το καλύτερο είναι εχθρός του καλού)» κατά τον Βολταίρο, ο περί ου ο λόγος  Ελληνικός Συνταγματισμός που αναφέρεται στην Πίστη και στη Θρησκευτική Συνείδηση των Ελλήνων δεν περιορίζεται στο τρέχον Ελληνικό Σύνταγμα του 1975 συμπεριλαμβανομένων και των τεσσάρων αναθεωρήσεων αυτού.

Τουναντίον επεκτείνεται ιστορικά σε όλα τα μέχρι σήμερα Συντάγματα της Ελλάδας πριν και μετά τη σύσταση του Ελληνικού Κράτους – Έθνους και την κατάρτιση του πρώτου εν σειρά Ελληνικού Συντάγματος.

II.3  Η ένωση, η σύγκλιση, η σύζευξη και η όσμωση αφενός της Πατρίδας (Πατριωτισμός) και αφετέρου της Πίστης και της Θρησκευτικής Συνείδησης των Ηρώων του 1821 ομολογούνται από αυτούς τούτους τους ίδιους τους Ηγέτες και τους Πρωταγωνιστές της Εθνικής Παλιγγενεσίας και της Εθνικής Επαναγέννησης με τη ρητορική και τους επαναστατικούς λόγους που εκφωνούσαν όπως ευδιάκριτα τεκμηριώνεται στην  Εικόνα 1.Μ3.

Όχι μόνον από αυτό αλλά επιπρόσθετα ο Σταυρός του Ιησού Χριστού, δηλαδή το όργανο πάνω στο οποίο πέθανε ο Ιησούς Χριστός  το οποίο είναι το Σύμβολο του Χριστιανισμού, αποτελεί αναπόσπαστο επαναστατικό σύμβολο του Αγώνα που απεικονίζεται σε όλα ανεξαιρέτως τα Λάβαρα των διαφόρων Επαναστατικών Ομάδων.

II.4  Το εθνικό τρίπτυχο «Πατρίδα, Πίστη, Θρησκευτική Συνείδηση» περιέχει μια ακόμη σημαντική διάσταση η οποία αναφέρεται στον πολύ ενεργό και σπουδαίο ρόλο που διαδραμάτισε ο Κλήρος (Ιεράρχες, Ιερείς και Μοναχοί) κατά πολλούς τρόπους. Για παράδειγμα:

Πρώτον με τη συμμετοχή του Κλήρου δίπλα στους Λαϊκούς στις πολεμικές συγκρούσεις  με τους κατακτητές όπως λ.χ. ο Γεώργιος Δικαίος ή Παπαφλέσσας κ.α. (σημ.: στη σχετική με το ζήτημα Βιβλιογραφία ή ακόμη και με ένα κλικ στο πεδίο Κληρικοί Αγωνιστές του 1821 της Μηχανής Αναζήτησης Google μπορούν να βρεθούν τα ονόματα και οι πράξεις πολυάριθμων κληρικών αγωνιστών από τους οποίους πολλοί σφαγιάστηκαν από τους κατακτητές αφού πρώτα υπέστησαν φρικτά βασανιστήρια λ.χ. Αθανάσιος Διάκος).

Δεύτερον ο Κλήρος συμμετείχε ενεργά στον Απελευθερωτικό Αγώνα καθ΄ όλη την προ-επαναστατική  διάρκεια της μακρόχρονης Οθωμανικής κατοχής της χώρας με την καλλιέργεια, την εκπαίδευση και τη διαφώτιση του σκλαβωμένου λαού για την ελληνική ταυτότητα, για την ιστορική συνέχεια του γένους  και για το όραμα της απελευθέρωσης επιτυγχάνοντας αφενός τη διασφάλιση της κοινωνικής συνοχής, της συναλληλίας, της συστράτευσης και της ομόνοιας στον κοινό αγώνα για την ανεξαρτησία και την αυτοδιάθεση και αφετέρου επιτυγχάνοντας τη θωράκιση και την προστασία του σκλαβωμένου λαού από τους κινδύνους και τις απειλές του από-χριστιανισμού και του  αφελληνισμού των Ελλήνων.

II.5 Εκφράζοντας το σεβασμό και την ευγνωμοσύνη προς τον Ηρωικό και Πατριωτικό Κλήρο του 1821 που αντιπροσωπεύει την Πίστη και εκπροσωπεί τη Θρησκευτική Συνείδηση της συντριπτικής πλειοψηφίας του Ελληνικού Λαού και σε συνδυασμό με το γεγονός ότι η 25^η Μαρτίου είναι   η ημέρα που η Ορθόδοξη Χριστιανοσύνη (όπως και άλλα Χριστιανικά Δόγματα) έχει αποφασίσει να εορτάζεται μια από τις σπουδαιότερες «Εκκλησιαστικές Θεομητορικές Εορτές»  η οποία είναι ο  «Ευαγγελισμός της Υπεραγίας Θεοτόκου», στο κείμενο επισυνάπτεται η Εικόνα 2.Μ3.

Στην εικόνα παρουσιάζονται 5 απεικονίσεις με θέμα τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου των μεγαλύτερων και σπουδαιότερων δημιουργών της Τέχνης της Ζωγραφικής όλων των εποχών που είχαν συγκινηθεί και εμπνευστεί από αυτήν τη Θεομητορική Εορτή.

Είναι οι εικόνες των έργων των μεγάλων ζωγράφων Δομήνικου Θεοτοκόπουλου (El Greco), Leonardo da Vinci,  Fra Angelico, Sandro Botticelli και Paolo Veroneze.

Σε πολλές Εκκλησίες και Μοναστήρια ή Μονές της Ελλάδας, της Αυτόνομης Μοναστικής Πολιτείας του Αγίου Όρους καθώς και των χωρών των οποίων οι λαοί είναι στη συντριπτική τους πλειοψηφία Χριστιανοί Ορθόδοξοι μπορούν να βρεθούν πολυάριθμα αριστουργήματα της Αγιογραφίας με θέμα τον Ευαγγελισμό της Παναγίας.

Ο Ευαγγελισμός της Υπεραγίας Θεοτόκου δεν περιορίζεται μόνον στην Αγιογραφία και στη Ζωγραφική. Εμφανίζεται σε όλες τις μορφές της Τέχνης και του Πολιτισμού με έμφαση στη Λογοτεχνία και στην Ποίηση.

Θέμα το οποίο εξαιτίας του τεράστιου μεγέθους της ad hoc Διεθνούς και Ελληνικής Βιβλιογραφίας είναι ευνόητο ότι για πρακτικούς λόγους δε γίνεται να παρουσιαστεί hic et nunc (εδώ και τώρα).

II.6 Συνοψίζοντας και κλείνοντας το αφήγημα είναι προφανές ότι η 25^η Μαρτίου 1821 είναι το Κομβικό Σημείο Καμπής της ιστορικής εξέλιξης του Ελληνισμού, της Ρωμιοσύνης, της Ορθόδοξης Χριστιανοσύνης, του Ελληνικού Γένους, και της Εθνικής Ταυτότητας των Ελλήνων.

Πρόκειται για το ιστορικό γεγονός που σηματοδοτεί την Εθνική Παλιγγενεσία, την Εθνική Επαναγέννηση,  την Εθνική Ανεξαρτησία και την Εθνική Αυτοδιάθεση που επιτεύχθηκαν μέσω των νικηφόρων αγώνων του ασυναγώνιστου Ελληνικού Πατριωτισμού και της ανυπέρβλητης Πολεμικής Αρετής των Ελλήνων εμπνευσμένων από την Πίστη και τη Θρησκευτική Συνείδηση στο πλαίσιο της συστράτευσης του Κλήρου και των Λαϊκών.

Με τις τρεις λέξεις κλειδιά  Πατρίδα-Πίστη-Θρησκευτική Συνείδηση  πάλλεται και συγκινείται η ψυχή, ο νους και το φρόνημα κάθε Έλληνα (Ελλαδίτη, Κυπρίου, Ξενιτεμένου και Αποδήμου από άκρου σε άκρο όλης της οικουμένης) επί των οποίων θεμελιώνεται και δομείται η Εθνική Μνήμη, η Εθνική Συνείδηση, η Φιλοπατρία, η Ελληνογνωσία, η Ελληνομάθεια και ο Εθνικός Εξαιρετισμός των Ελλήνων που αποτελούν τη sine qua non προϋπόθεση για τη Θωράκιση, την Προστασία και την Ενίσχυση του Κράτους – Έθνους της Ελλάδας καθώς και τα εκ των ων ουκ άνευ προαπαιτούμενα για τη Διασφάλιση της Δημοκρατίας, της Ισονομίας, της Κοινωνικής Συνοχής, της Διαμοιραζόμενης Οικονομικής Μεγέθυνσης Χωρίς Αποκλεισμούς και Ανισότητες και lato sensu της Βιώσιμης και Αξιοβίωτης Αειφόρου Ανάπτυξης.

 

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

«Για του Χριστού την Πίστη την Αγία και της Πατρίδος την Ελευθερία»

«Αυτό το λόγο θα σας πω, δεν έχω άλλον κανένα,
Μεθύστε με τ’ αθάνατο κρασί του 21»

Κωστής Παλάμας

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

\