Trump, Αμυντικές Δαπάνες του ΝΑΤΟ

Οι ασυνεπείς σύμμαχοι και η συνεπέστατη Ελλάδα(Μέρος 4)

 

Γράφει ο Κωνσταντίνος Γαλιώτος 

Οι αριθμοί – εκθέτες παραπέμπουν στις υποσημειώσεις του εκάστοτε Μέρους 1,2,..,ν της αλληλουχίας των άρθρων.

 

ΣΥΝΔΕΣΗ ΜΕ ΤΑ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ ΤΗΣ ΣΕΙΡΑΣ

1. Άρθρο 382 (νέα αρίθμηση), Μέρος 1.

(σύνδεση: https://vrilissiotikanea.blogspot.com/2025/02/trump.html#more)

2. Άρθρο 383 (νέα αρίθμηση), Μέρος 2.

https://vrilissiotikanea.blogspot.com/2025/03/trump-2-12.html

3. Άρθρο 384 (νέα αρίθμηση), Μέρος 3.

(εμβόλιμο άρθρο για την 25^η Μαρτίου, την Εθνικο-Απελευθερωτική Επανάσταση του 1821 και τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου).

https://www.vrilissia.eu/2025/03/trump.html

 

III. ΕΘΝΙΚΗ ΑΜΥΝΑ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΩΣ “ΥΨΙΣΤΑ & ΓΝΗΣΙΑ

ΔΗΜΟΣΙΑ ΑΓΑΘΑ” ΚΑΙ ΤΟ “ΔΙΛΗΜΜΑ: ΒΟΥΤΥΡΟ ή ΟΠΛΑ;”

 

III.1 ΕΘΝΙΚΗ ΑΜΥΝΑ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑ: ΠΡΟΛΕΓΟΜΕΝΑ

 

Από εννοιολογικής απόψεως οι όροι – κλειδιά Εθνική Άμυνα (ΕθνΑμυ) και Εθνική Ασφάλεια (ΕθνΑσφ), εν προκειμένω του «Ανάδελφου¹ Κράτους - Έθνους της Ελλάδας»,  αποτελούν δυο διακριτές θεματικές ενότητες οι οποίες αλληλοτέμνονται, βρίσκονται σε διάδραση, αλληλεπικαλύπτονται και αλληλοσυμπληρώνονται.

ΙΙΙ.1.1 Η ΕθνΑσφ  είναι ευρύτερη έννοια η οποία  αναφέρεται στην εν γένει Θωράκιση και Προστασία του Κράτους-Έθνους από τον κάθε λογής σύμμετρο ή/και ασύμμετρο, εξωτερικό ή/και εσωτερικό κίνδυνο και από  την κάθε λογής σύμμετρη ή/και ασύμμετρη, εσωτερική ή/και εξωτερική απειλή.

Μερικά παραδείγματα:

(i) Ύπουλες ενέργειες στο εσωτερικό μιας χώρας εναντίον της ασφάλειας του κράτους και της κοινωνίας με όπλο τον αιφνιδιασμό όπου ο επιτιθέμενος ραδιούργος δολιοφθορέας προσδοκά να επιφέρει πλήγματα, χάος, αταξία  και καταστροφές οι οποίες να είναι πολλαπλάσιες από αυτές τις οποίες θα επιτύγχανε με τα συμβατικά πολεμικά μέσα.

Οι δολιοφθορές έχουν ως στόχο να διασπείρουν τον φόβο, τον πανικό, την ανησυχία, την αμφιβολία και την ανασφάλεια με σκοπό να αποδιοργανώσουν, να αποσταθεροποιήσουν, να αποδυναμώσουν, να υπονομεύσουν, να διαφθείρουν, να αλλοιώσουν, να εκφυλίσουν,  να διαβρώσουν και να αποσαθρώσουν την ομαλή και την κανονική λειτουργία, την κοινωνική ευταξία, την έννομη τάξη, την ήπια και τη σκληρή ισχύ του Κράτους – Έθνους, την Εθνική Ταυτότητα, τον Πατριωτισμό, το Θάρρος, τη Λεβεντιά και το Ηθικό των πολιτών από κάθε συντρέχουσα πλευρά, έκφανση και διάσταση του θέματος.

Άλλωστε: «Για να κατακτήσεις ένα έθνος, πρώτα αφόπλισε τους πολίτες του» όπως έλεγε ο διεστραμμένος, αιμοδιψής και πολεμοχαρής κανίβαλος Adolf Hitler.

(ii) Συμπεριλαμβάνονται οι δολιοφθορές και τα σαμποτάζ  (sabotage) στο εσωτερικό της χώρας που διενεργούνται από επιτιθέμενες ομάδες  οι οποίες έχουν πολιτικά, αντεθνικά, αντικοινωνικά, προσωπικά, υπαρξιακά, ψυχολογικά, θρησκευτικά και άλλα  κίνητρα (αφού «άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου») συμπεριλαμβανόμενων των μισθοφόρων αργυρώνητων praetor, των εκτελεστών του οργανωμένου εγκλήματος, των πρακτόρων, των κατασκόπων, κ.λπ.

(iii) Κλασικές περιπτώσεις είναι αυτές που αφορούν στον Ανταρτοπόλεμο, στην Τρομοκρατία, στην Πειρατεία  και στην πρόκληση Τεχνητών Καταστροφών (πολλές από τις οποίες σκηνοθετούνται έτσι ώστε να εμφανίζονται προσχηματικά ως δήθεν Φυσικές Καταστροφές ή/και να βαίνουν παράλληλα με αυτές).

(iv) Κατά την προσωπική μας άποψη στην ασυμμετρία των κινδύνων και των απειλών μπορούν να προστεθούν και άλλες κατηγορίες λ.χ. η μαύρη και η φαιά προπαγάνδα, η παραπληροφόρηση, τα fake news, τα hoaxes, ο πληροφοριακός πόλεμος, ο ψυχολογικός πόλεμος, ο πολιτικός πόλεμος, ο πολιτικός εκβιασμός, ο οικονομικός πόλεμος, ο οικονομικός εκβιασμός, η διακίνηση ναρκωτικών, το bullying, οι εξεγέρσεις, οι προβοκάτιες και lato sensu οι πάσης φύσεως εργαλειοποιήσεις, μηχανορραφίες, ίντριγκες, ραδιουργίες, σκευωρίες, συνωμοσίες, χαλκεύσεις, κ.λπ. ων ουκ έστιν αριθμός!!!

(v) Ειδικά για την Ελλάδα που έχει εκτεταμένες  Μεθόριες και Παραμεθόριες Περιοχές στο έδαφος και στη θάλασσα, η (επιθετική) Αγορά Ακίνητης Περιουσίας και η (επιθετική) Εξαγορά Ελληνικών Επιχειρήσεων με κεφάλαια από το εξωτερικό (συγκαλυμμένα με «βιτρίνες» και ίσως με τη βοήθεια από τα funds και τους servicers που δεν φορολογούνται στην Ελλάδα) είναι μια εθνικά επικίνδυνη υπόθεση γιατί ενδέχεται να υποθάλπει «αντεθνικές κατευθυνόμενες πράξεις»².

(vi) Το ίδιο ενδέχεται να συμβαίνει στην περίπτωση τμήματος της Παράτυπης ή Παράνομης Μετανάστευσης (εν μέρει της Νόμιμης Μετανάστευσης και του Προσφυγικού Ασύλου) τόσο βραχυπρόθεσμα όσο και μεσο-μακροπρόθεσμα (εξαιτίας της αλλοίωσης της σύνθεσης και της ομοιογένειας του Ολιγάριθμου Ελληνικού Πληθυσμού ένεκα της Δημογραφικής Γήρανσης) και για πολλούς άλλους λόγους που θα αναλυθούν σε επόμενο άρθρο συμπεριλαμβανομένης της παντελώς αποτυχημένης, ανθελληνικής και οικονομικά χαίνουσας  πληγής της Μεταναστατευτικής Πολιτικής της ΕΕ³.

ΙΙΙ.1.2 Η ΕθνΑμυ είναι η Αυτοάμυνα⁴ μιας χώρας στην ακραία και εσχάτη περίπτωση του πολέμου όταν κάποιο εχθρικό και επεκτατικό κράτος προσπαθεί  με την άσκηση βίας να επιβάλει τη θέλησή του  έναντι μιας άλλης κρατικής οντότητας που αμύνεται για να απωθήσει τον επιτιθέμενο ο οποίος επιδιώκει να επεκτείνει  την επικράτεια και την κυριαρχία του σε βάρος της αμυνόμενης χώρας⁵.

Άλλωστε: (α) «Ο πόλεμος είναι μια πράξη βίας με σκοπό να αναγκάσουμε τον αντίπαλο να κάνει αυτό που θέλουμε, Κarl von Clausewitz», (β) «Ο πόλεμος εναντίον μιας ξένης χώρας συμβαίνει μόνο όταν οι τάξεις με το χρήμα εκτιμούν ότι θα βγάλουν κέρδος απ’ αυτόν, George Orwell, (γ) «Δια την των χρημάτων κτήσιν πάντες οι πόλεμοι γίγνονται (Όλοι οι πόλεμοι γίνονται για την απόκτηση υλικών αγαθών), Πλάτων», και (δ) «Σε όλους τους πολέμους, από τον Τρωικό μέχρι σήμερα, το κυριότερο κίνητρο υπήρξε η κλοπή, η αρπαγή, η λεηλασία, Lucius Anneus Seneca»

Πρόκειται, δηλαδή, για εχθροπραξίες, συρράξεις και  συγκρούσεις που διεξάγονται μεταξύ των  Ενόπλων Δυνάμεων των αντιμαχομένων κρατών.

Στην ουσία δεν υπάρχει ένας καθολικά αποδεκτός ορισμός του πολέμου ο οποίος έχει μεγάλη ποικιλία μορφών, ειδών, τύπων και κατηγοριοποιήσεων.

Για τη διευκόλυνση της ανάλυσης ο πόλεμος μπορεί να περιγραφεί από τα χαρακτηριστικά του με διάφορα κριτήρια ταξινόμησης.

Τα πιο βασικά χαρακτηριστικά του εννοιολογικού περιεχομένου του πολέμου είναι:

(i) Ο πόλεμος είναι αρχέγονος και άρρηκτα συνυφασμένος με την ανθρώπινη φύση του ανθρωπίνου είδους (όπως συμβαίνει με όλα τα είδη του Ζωικού Βασιλείου) σύμφωνα με τη σοφή ρήση «homo homini lupus est (ο άνθρωπος για τον άνθρωπο είναι λύκος)» του Ρωμαίου Πλαύτου  και πολλών άλλων διανοητών εξαιτίας των παρωθήσεων και των παρορμήσεων που αποδίδονται σε απάνθρωπα πολιτικά, οικονομικά, κοινωνικά, πολιτισμικά, ψυχικά, πνευματικά κ.α. γενεσιουργά αίτια.

Άλλωστε: (α) Ο πόλεμος παραμένει η πιο σημαντική αποτυχία του ανθρώπου, John Kenneth Galbraith, (β) Κάθε πόλεμος είναι σύμπτωμα της αποτυχίας του ανθρώπου ως σκεπτόμενου ζώου, John Steinbeck, και (γ) Ο πόλεμος είναι η πιο σκοτεινή αχρειότητα για την οποία είναι ικανή η ανθρώπινη φύση, Erasmus».

 (ii) Συνδέεται με βιαιοπραγίες, καταστροφές και απώλειες ανθρωπίνων ζωών (+ βιασμούς, τραυματισμούς, ασθένειες, αναπηρίες, αιχμαλωσίες, ληστείες, λεηλασίες, σκλαβοπάζαρα, βασανιστήρια, γενοκτονίες, κ.λπ. που είναι γνωστά ως «εγκλήματα πολέμου») τόσο μεταξύ των μαχόμενων ενόπλων τμημάτων όσο και ευρύτερα στο πλαίσιο των «παράπλευρων απωλειών (collateral damages)», δηλαδή σε βάρος του άμαχου πληθυσμού.

Άλλωστε: (α) «Η βία και η απάτη είναι, στον πόλεμο, οι δύο βασικές αρετές,Thomas Hobbes», (β) «Μια από τις πιο έντονες εμπειρίες του πολέμου είναι ότι ποτέ δεν μπορείς να ξεφύγεις από την αηδιαστική μυρωδιά ανθρώπινης προέλευσης, George Orwell», και (γ) «Απαγορεύεται να σκοτώνεις. Γι’ αυτό, όλοι οι δολοφόνοι τιμωρούνται, εκτός αν σκοτώνουν σε μεγάλους αριθμούς και υπό τον ήχο σαλπίγγων, Voltaire».

(iii) Οι τύποι των πολέμων είναι πολλοί:  Επιθετικοί, επεκτατικοί ή ιμπεριαλιστικοί, αμυντικοί, εμφύλιοι, εθνικοαπελευθερωτικοί, επαναστατικοί (εξεγερτικοί), εξοντωτικοί (λ.χ. γενοκτονίες), τοπικοί, περιφερειακοί και παγκόσμιοι.

Στην ουσία ο πόλεμος είναι το alter ego της διπρόσωπης πολιτικής που φέρνει στο νου την καταπληκτική νουβέλα φανταστικής λογοτεχνίας του Robert Louis Balfour Stevenson με τίτλο «Η παράξενη υπόθεση του δόκτορος Τζέκιλ και του κυρίου Χάιντ (The Strange Case of Dr Jekyll and Mr Hyde).

Άλλωστε: (α) «Η πολιτική είναι αναίμακτος πόλεμος. Ο πόλεμος είναι αιματηρή πολιτική, Mao Tse-tung», και (β) «Πόλεμος είναι η συνέχιση της πολιτικής με άλλα μέσα, Κarl von Clausewitz».

(iv) Υπάρχουν οι βιολογικοί ή μικροβιακοί πόλεμοι  που διενεργούνται με τη χρήση βιολογικών τοξικών ή μολυσματικών όπλων όπως βακτήρια, ιοί και μύκητες καθώς και οι χημικοί πόλεμοι λ.χ. με τη χρήση δηλητηριωδών αερίων και άλλων χημικών όπλων.

Δυστυχώς, η Επιστήμη και η Τεχνολογία του Πολέμου post hoc η Οικονομία του Πολέμου θυμίζουν τη σοφή ρήση του Albert Einstein «Όλη η περιβόητη τεχνολογική μας πρόοδος —ο ίδιος ο πολιτισμός μας— είναι σαν ένα τσεκούρι στα χέρια ενός ψυχοπαθούς».

(v) Σημαντικοί υποβόσκοντες και υφέρποντες παράγοντες πολέμου είναι αυτοί οι οποίοι οφείλονται σε θρησκευτικές διαφορές, θρησκευτικό φονταμενταλισμό και θρησκευτικό εξτρεμισμό (εξ ων ο όρος Ιερός Πόλεμος) στο πλαίσιο της Σύγκρουσης των Πολιτισμών.

Άλλωστε: «Η θεωρία μου είναι ότι η θεμελιώδης πηγή συγκρούσεων στο νέο κόσμο δεν θα είναι πρωτίστως ιδεολογική ή πρωτίστως οικονομική. Οι μεγάλοι διχασμοί στην ανθρωπότητα και οι κύριοι λόγοι συγκρούσεων θα είναι πολιτισμικοί» όπως διατύπωσε ο Samuel P. Huntington στη μελέτη του «Η Σύγκρουση των Πολιτισμών και ο ανασχηματισμός της παγκόσμιας τάξης  (The Clash of Civilizations and Remaking of World Order),  1993».

(vi) Υπάρχουν δυο μορφές πολέμων. Οι Παλαιοί (συμβατικοί, τακτικοί, παραδοσιακοί, τυπικοί) Πόλεμοι και οι Νέες  Μορφές Πολέμων (Μη Συμβατικοί Πόλεμοι) οι οποίοι αντιστοιχούν στις ασύμμετρες απειλές και στους ασύμμετρους κινδύνους που προαναφέρθηκαν.

Ο ούτως ειπείν Ασύμμετρος ή Μη Συμβατικός Πόλεμος εξαρτάται σε σημαντικό βαθμό από την Τεχνολογία η οποία προσδίδει συγκριτικά πλεονεκτήματα στην μία ή την άλλη πλευρά, ανάλογα με τον βαθμό εφαρμογής των καινοτομιών αυτών λ.χ. ο Κυβερνοπόλεμος (Cyber war).

(vii) Τελευταία έχει επικρατήσει μια σύνθετη νέα μορφή πολέμου που είναι ο Υβριδικός Πόλεμος (hybrid war).

Δηλαδή ένας Συμβατικός Πόλεμος ο οποίος συνδυάζεται, εμπλουτίζεται και συμπληρώνεται με τις Μη Συμβατικές και Ασύμμετρες Μορφές και Μεθόδους Πολέμου.

Ο υβριδικός πόλεμος είναι μορφή πολέμου που εξελίσσεται διαρκώς με καλπάζοντα ρυθμό και η αντιμετώπιση του απαιτεί εγρήγορση διότι δεν εκδηλώνεται στο προσκήνιο παρά μόνο όταν είναι πλέον αργά.

Κινείται μεταξύ του καθαρού συμβατικού και του ασύμμετρου πολέμου και με ευελιξία λαμβάνει κάθε φορά διαφορετική μορφή ανάλογα με τις συμβατικές και τις ασύμμετρες μορφές που συνδυάζει.

Στη σύγχρονη εποχή όπου οι νέες τεχνολογίες και οι καινοτομίες ευνοούν την εκδήλωση των περισσοτέρων μορφών ασύμμετρου πολέμου  ενώ η χρήση των πρακτικών του συμβατικού πολέμου τείνει να θεωρείται ξεπερασμένη και αναχρονιστική.

Ο υβριδικός πόλεμος έχει το πλεονέκτημα ότι δεν αντιτίθεται εμφανώς και άμεσα στο Διεθνές Δίκαιο (Law of Nations), στο Δίκαιο Πόλεμο (bellum justum) και στο Δίκαιο του Πολέμου (Law of War) (που θα αναλυθούν στα επόμενα) κατά συνέπεια ο υβριδικός πόλεμος μπορεί να δίνει προσχηματικά στους δρώντες τη «συγκαλυμμένη νομιμότητα και το ακαταδίωκτο» που τους επιτρέπει να προκαλούν πλήγματα στους αντιπάλους.

Ένα ακόμη πλεονέκτημα του υβριδικού πολέμου είναι ότι «προετοιμάζεται και διενεργείται με μυστικότητα οπότε δεν είναι άμεσα αντιληπτός» ούτως, ώστε να αναληφθεί έγκαιρα δράση για την αποτροπή του.

 

(ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ)

 

ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

{1} Το ζήτημα του «ανάδλεφου» του Ελληνικού Κράτους – Έθνους θα αναλυθεί διεξοδικότερα στα επόμενα.

{2} Βλ. ερώτηση των 11 βουλευτών της ΝΔ που κατάθεσαν στη Βουλή (27/3/2025) και ζητούν απαντήσεις από τους υπουργούς Ψηφιακής Διακυβέρνησης, Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, Ανάπτυξης, Δικαιοσύνης, Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Εσωτερικών, Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής και Προστασίας του Πολίτη.

{3} Οι παράτυπες μεταναστευτικές (και προσφυγικές) ροές μπορούν να αποτελέσουν εκδηλώσεις ασύμμετρης απειλής αφού ενδέχεται να αποτελέσουν μέρος ή να συνδυαστούν με άλλες περιπτώσεις υβριδικού πολέμου.

Όταν η ελεγχόμενη παράτυπη μετανάστευση μετατραπεί σε ανεξέλεγκτη παράτυπη μετανάστευση ο συνολικός αντίκτυπος μπορεί να είναι συντριπτικός για τη χώρα προορισμού (όπως είναι η Ελλάδα και οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες) καθώς αποδείχθηκε ότι οι δυτικοευρωπαϊκές κοινωνίες είναι εξαιρετικά ευαίσθητες στην κοινωνική αποσύνθεση που προκαλείται από τη μαζική εισροή προσφύγων και παράτυπων μεταναστών που δε διαθέτουν ευρωπαϊκή κουλτούρα και επιδεικνύουν άρνηση προσαρμοστικότητας και ενσωμάτωσης στα πρότυπα του κοινωνικού και του έννομου γίγνεσθαι της χώρας υποδοχής.

Στο σημείο αυτό και ειδικά για την Ελλάδα πρέπει να μνημονευθεί και ο ad hoc ύποπτος ρόλος της Τουρκίας στην προσπάθεια που καταβάλλει για την προώθηση στην Ελλάδα μεγάλου όγκου ροών παράτυπων μεταναστών και προσφύγων με τη βοήθεια ΜΚΟ (Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις) αμφιβόλων σκοπών και προσανατολισμών οι οποίες αμείβονται με πρόσχημα την αλληλεγγύη προς τους πρόσφυγες και τους παράτυπους μετανάστες.

{4} Η Αυτοάμυνα είναι θεμελιώδες δικαίωμα κάθε κυρίαρχου κράτους κατοχυρωμένο στο Άρθρο 51 του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών (υπογραφή 26/6/1945, ισχύς από 24/10/1945).

{5} Πολλές φορές η επιτιθέμενη πλευρά επιδιώκει με τη νίκη της επί της αμυνόμενης πλευράς (αν, βέβαια, τελεσφορήσει) να αποκτήσει κύρος και αξιοπιστία επιδεικνύοντας  τη σκληρή ισχύ της.